«Ауылым – алтын бесігім» деп біздің ата-бабаларымыз ерте заманнан-ақ ауылдың жай-күйі мен қасиетіне ерекше зейін қойып, тіпті, оны қазақи ұғым түсініктерімен де байланыстыра отырған.
Менің ауылым да өз жерімен, тау-тасымен, ғажап табиғатымен ерекше. Қараағаш – көне дәуір ескерткіштеріне өте бай тарихи аймақ. Ерте дәуірден бастап тарихымен, батыр бабаларымыздың осы ауыл-аймақта болғанын аңғарып біле аламыз.
Ауыл – әрбір қазаққа етене жақын. Менің ауылым өзіме өте ыстық, жаныма жақын. Ауылымның орманы өте қалың, бұл ауыл үшін ғажап көрініс. Демалысқа келгенде орманға барып, таза ауамен тынығып қайтамыз. Ауылдың түтіні, самал желі, тұрмыс-тіршілігі, таза ауасы – баға жетпес асыл қазына. Қараағаш ауылы тұрмыс-тіршіліктің қайнаған ортасы. Ауылым мен үшін атқа мініп, әсем табиғаттың бейнесін көруіме себепші. Менің ауылым ең қасиетті, бойыма күш-жігер беретін, тынысымды кеңейтетін мекен.
Қазақтың ерекше сөзімен өз ойымды қорытындыласам, «Ауылдан адам көшкенмен, адамнан ауыл көшпейді».
Сәнерке Хасенова,
Е.А.Бөкетов атындағы
Қарағанды зерттеу
университеті журналистика факультетінің І курс студенті.